“The feeling of feeling good, that’s home.”

Wat is “thuis” voor jou? Sustainable Storyteller Mikaela dook op Joker-jongerenreis het avontuur in en ging er tijdens een homestay in Indonesië op zoek naar de betekenis van “rumah”. Ze kwam terug met 17 minuten aan prachtig, ontdekkend, ontroerend, verbazend, af en toe onwennig, maar vooral verbindend beeldmateriaal: “Reizen draait niet alleen om wat je ziet, maar ook om wat je achterlaat.” Enorm warm aanbevolen voor op je watchlist dus: haar documentaire Rumah!

Tekst & interview: Mikaela Pimentel & Siska Wera // Foto’s: Mikaela Pimentel

Benieuwd naar de documentaire die ze maakte? Bekijk ‘m hier:

Een duurzame docu draaien in Indonesië, waarom zag je dat volledig zitten?

Mikaela: “Ik zie reizen niet als een checklist van plaatsen waar je bent geweest, maar als een verzameling van momenten die je veranderen. Ik wil die momenten vastleggen, zodat ze niet alleen voor mij blijven bestaan. Ik wil weten hoe een plek ruikt bij zonsopgang, welke geluiden je hoort als de stad nog slaapt, wat mensen écht denken als ze zeggen: Welkom in Indonesië, welkom in mijn huis. Ook hou ik ervan om te vertragen, om ergens te blijven hangen als een plek me iets te vertellen heeft. Dit project gaf me een hele mooie reden om langer te blijven zitten en te luisteren.”

“Ik zie reizen niet als een checklist van plaatsen waar je bent geweest, maar als een verzameling van momenten die je veranderen. Ik wil die momenten vastleggen, zodat ze niet alleen voor mij blijven bestaan.”

Van wat je daar dan hoorde, wat verraste je het meest? En wat verraste je net niet?

Mikaela: “Ik wist al dat reizen niet alleen draait om wààr je bent, maar ook om hoé je er bent. Dit project bevestigde dat nog eens: je kunt een plek ‘zien’, of je kunt er echt zijn. Wat ik dan weer niet verwachtte, was hoe herkenbaar Indonesië zou voelen. Alsof ik in een omgeving was waar ik al eerder had moeten zijn. Misschien omdat de ritmes van het leven daar mij deden denken aan mijn thuisland Peru, of omdat gastvrijheid er niet draait om formaliteiten, maar om instinct. Mensen zorgen gewoon voor je, zonder daar iets voor terug te verwachten. Sommige culturen ademen gastvrijheid, terwijl anderen het hebben ingekaderd in regels en verwachtingen. Sommige mensen openen hun huis omdat het moet, en anderen omdat ze dat écht willen.”

Thuis, home, rumah … wat is dat voor jou?

Mikaela: “Zeker geen vaste plek, en meer dan muren en een dak. Thuiskomen betekent dus ook niet altijd dat je terugkeert naar waar je vandaan kwam. Iemand kan ook een thuis voor je zijn.”

Nu je terug “thuis” bent, hoe kijk je op je project terug?

Mikaela: “Als iets wat nog niet helemaal voorbij is. Sommige mensen eindigen hun reis eens terug thuis, maar deze reis leeft verder. In beelden en in gesprekken.”

Tip voor jonge filmmakers: we sturen opnieuw een Storyteller op pad dit jaar!

Dit artikel verscheen in De Karavaan van april 2025. Ook 4x per jaar ons magazine ontvangen? Word lid van Karavaan!