‘Dat kan ik beter’, dacht Danny Peeters na zijn eerste verre groepsreis. Dus werd hij reisbegeleider! “Mijn reis is pas geslaagd als alle deelnemers super content zijn”.

Danny Peeters vertelde aan Primo wat het betekent om groepsreizen te begeleiden. We halen er met plezier de opmerkelijkste uitspraken uit voor je. Het volledige artikel van Primo vind je onderaan terug.

In 1992 ging Danny op zoek naar een organisatie om reisbegeleider te worden. Dat was niet simpel! Er bestonden geen specifieke opleidingen: het enige wat mensen met interesse voor die bezigheid konden doen, was touroperators aanschrijven in de hoop ergens aan de slag te kunnen.

‘Dat heb ik ook gedaan’, zegt Danny Peeters. ‘Via zo’n operator, Joker, kwam ik terecht bij de vrijwilligersorganisatie Karavaan Reisbegeleiding. Na een intensieve screening waarbij vooral werd gelet op sociale vaardigheden, technische bagage en talenkennis, kreeg ik een aantal weekends opleiding. Hoe reis je? Hoe los je problemen op? En vooral veel over groepsdynamica en het omgaan met mensen.

Wat vind je het moeilijkste aan reizen begeleiden?

DANNY PEETERS: "Gedurende twee, drie of meer weken karakters met elkaar verenigen en verzoenen die in wezen niet compatibel zijn, is het moeilijkste aspect van de opdracht. De rest krijg ik altijd en overal opgelost. Ik heb de wereld rondgereisd, ik krijg op alle continenten zowat alles gedaan, maar de grote moeilijkheid blijft de groep, de mensen. Hoe hou je die samen en gelukkig, hoe los je spanningen en conflicten op?"

Worden klanten veeleisender?

DANNY PEETERS: "Zeker weten , reizigers zijn veel kritischer. Nu kunnen de meeste mensen zelfstandig reizen. Op internet kan je goedkope vliegtickets kopen en zelf hotelkamers boeken. Waarom zou je dan nog een reisbegeleider willen? Waarom zouden mensen als ik dan nog meegaan? Welnu, wij zijn mee om de reisbeleving te intensifiëren en te optimaliseren.

We helpen mensen hun grenzen te verleggen. Heb je niemand aan je zijde die je stimuleert en helpt om zaken te doen waar je in je eentje nooit aan zou beginnen, dan verleg je geen grenzen, terwijl het op reis daar toch dikwijls om te doen is.

In Indonesië gaan we drie dagen op trektocht in de jungle en de lokale mensen die ons gidsen, nemen dan een geitje of kippen mee die onderweg worden geslacht.

Daar krijg je soms zeer emotionele reacties op. Mensen die huilen of boos worden omdat die dieren worden geslacht, terwijl ze thuis zonder nadenken elke dag naar de slager gaan. Als we mensen die we hebben begeleid jaren later nog eens ontmoeten, is het over dat soort zaken dat ze nog spreken."

Wat halen mensen dan zo nog aan?

DANNY PEETERS: "Wanneer we vertrekken voor een wandeling op de Chinese Muur, ga ik met de groep bijvoorbeeld altijd langs bij een boerderijtje. Geen café, geen hotel waar men ons een traditioneel Chinees ontbijt voorzet.

Noedelsoep met pikante pepers om half vijf ’s morgens, het is weer eens iets anders. Die mensen spreken geen Engels en ik geen Chinees, maar toch blijven we dat contact onderhouden. Zo hebben we overal ter wereld adresjes. Die geven wij reisbegeleiders onder elkaar door.

Op de hoogte zijn van adresjes, regeltjes, sociale codes en plaatselijke gewoonten, is een van onze opdrachten. Net als improviseren. Ooit zat ik met een groep van twaalf vast bij de grens van Swaziland. De grens was dicht en er waren geen hotels in de buurt. We zijn dan bij een boerderij gaan aankloppen met de vraag of we daar onze tentjes mochten opslaan. ‘Ben je gek?’ zei de boerin. ‘We maken wel plaats in huis!’ Die dame, trouwens een grote fan van Helmut Lotti, heeft nog voor ons gekookt."

Is de wereld gevaarlijker geworden?

DANNY PEETERS: "Touroperators blijven weg uit gevaarlijke gebieden. Daarvoor volgen we de aanbevelingen van het ministerie van Buitenlandse Zaken. En als een gevaarlijke situatie weer is genormaliseerd, zijn we doorgaans de eersten om die bestemming weer op te pikken. Iran is een mooi voorbeeld. De gemiddelde Vlaming zal je wellicht gek verklaren als je zegt dat je naar Teheran gaat, maar daar is het nu weer heel veilig en het is ontegensprekelijk een schitterende reis."

Lees het volledige artikel

Het volledige artikel verscheen in Primo en kan je hier downloaden.