Ieder jaar stoomt Karavaan een nieuwe lading reisbegeleiders klaar. Zij hebben net hun grootste wapenfeit achter de rug: het begeleiden van hun allereerste groepsreis. Benieuwd hoe dat verlopen is?

Marleen Roosen, Zefir Huybrechts, Tom De Bock, Els Willems, Tim Scholliers en Hilde Christens vertellen over hun ervaringen.

Afwisseling is troef

Marleen : “Mijn eerste reis ging naar Cambodja & Thailand. Het was de perfecte mix tussen cultuur, natuur, lekker eten, avontuur, relaxen en contact met de lokale bevolking. Ik keek zelf enorm uit naar de jungletocht: enkele dagen back to basic, een zijn met de natuur en anderen helpen hun grenzen te verleggen. Voor mij was dit het hoogtepunt van de reis. Kers op de taart was het 360° uitzicht over de jungle na een wandeling van 6 uur in de gietende regen. Gelukkig zat de ambiance er goed in.”

Zefir: “Ik ging met mijn groep naar Marokko: een reis vol afwisseling. We zaten zowel in steden, bergen en valleien als in de woestijn en aan zee. In Essaouira had ik een verrassingsactiviteit gepland voor mijn deelnemers: surfen. Gelukkig reageerde iedereen heel enthousiast. Dit kuststadje was meteen ook de afsluiter van ons avontuur. Het klinkt misschien cliché, maar deze reis had echt verschillende topmomenten. Moeilijk kiezen dus.”

Tom: “Mijn groep en ik kregen een portie actie en sport in Corsica. We combineerden een stevige trekking in de bergen met tal van activiteiten aan de kust. Alhoewel de trekking best wel heavy was, was dit toch het hoogtepunt van de reis. Als je in groep de ‘eindstreep’ haalt, beleef je samen dit euforisch moment. Heerlijk om zes dagen even weg te zijn van alles en dat op anderhalf uur vliegen van Brussel!”

Els: “Tijdens de Portugal-reis stond er zowel natuur als cultuur op het programma. Een dagje strand alsook een stadbezoek, wandelen in een nationaal park en vertoeven in de wijnstreek. De tweede avond aten we met zicht op Lissabon en genoten we van een mooie zonsondergang. De deelnemers waren ontzettend open met elkaar en er werd ook veel plezier gemaakt. Toen werd meteen de toon gezet voor de rest van de vakantie. Super.”

Tim: “De Mexico-reis kan ik best omschrijven als ideale mix van busritjes naar ecologische verblijfplaats, van tempel naar beestig verblijf en terug. Het verblijf in het huis van René (een bioloog) in Sian Ka’an was een echte topper. Zo zijn we met hem ’s nachts op zoek gegaan naar een reuzenschildpad die net eieren aan het leggen was. En ’s morgens zagen we de zon opkomen vanuit onze hangmat. Heerlijk!”

Hilde: “Tijdens de Peru-reis staan er heel wat activiteiten op het programma, maar er is ook tijd voor ontspannende avonden met de groep. En dat in combinatie met een prachtige portie cultuur (hallo Machu Picchu!). De hoogtepunten van onze reis waren momenten waarop we met (een deel van) de groep van hetzelfde genoten. Bijvoorbeeld de koude tijdens de Salkantaytrekking doorstaan, Weerwolven spelen, hand in hand tuben en niet loslaten.”

Reizen in groep is iets uniek

Marleen: “De vormingsweekends van Karavaan hebben mij geholpen om een realistisch beeld te krijgen van wat een groepsreis is en wat je rol als begeleider inhoudt. Ik heb ook leren relativeren en het moto ‘Alles komt goed’ kwam goed van pas op reis als het wat minder vlot ging of als er iets tegenviel.”

Zefir: “De EHBO-basisvorming is een echte meerwaarde voor op reis en dat vonden mijn deelnemers ook. Het fascineerde mij hoe snel individuen uitgroeien tot een (h)echte groep. Daar speel je als begeleider uiteraard een grote rol in. Je moet aandacht hebben voor elk individu in de groep, dus ook voor de stillere deelnemers.”

Tom: “Ik heb veel geleerd uit de vorming groepsdynamica. Ik begrijp nu ook waarom mensen voor een groepsreis kiezen: je krijgt een soort dynamiek in groep, wat je individueel niet kan bereiken. En dat is echt iets unieks. Wat ik zeker nooit meer zal doen is een deelnemer alleen achterlaten in de supermarkt, want dan heb je kans dat deze verloren loopt.”

Els: “De opleiding heeft me zowel voor als tijdens de reis enorm geholpen. Stap voor stap leerde ik bijvoorbeeld mijn reisvoorbereiding maken en als ik ergens vast zat, stond er altijd iemand klaar om me te helpen. De tips die ik meenam op reis kwamen goed van pas: openheid bewaren, oog hebben voor elkaar, elkaar aanmoedigen, flexibel zijn,… Het was af en toe zeker werken, maar uiteindelijk is het toch vooral genieten zo’n groepsreis.”

Tim: “Dankzij de anekdotes van ervaren reisbegeleiders en de praktijkgerichte vorming, vermijd je heel wat foutjes op reis of tijdens de voorbereiding. Voor mij was het reizen in groep wel een hele aanpassing, want ik reis meestal alleen of maximum met twee. Op groepsreis moet je rekening houden met de wensen van je deelnemers alsook met de groep zelf en dat is niet altijd een makkelijke evenwichtsoefening.”

Hilde: “Het spannendst vond ik het groepsmanagement: zou ik dat wel goed doen? Je gaat immers met elf onbekenden op stap en wil iedereen een onvergetelijke reis bezorgen. Gelukkig bleek dat reizen in groep een absolute meevaller. Ik had op voorhand gedacht dat ik af en toe een beetje tijd voor mezelf zou nodig hebben, maar het tegendeel bleek waar.”

Onvergetelijk

Marleen: “Er blijven heel wat ontmoetingen en gebeurtenissen hangen na de reis. Zoals een avondje feesten in Bangkok. Een van de deelnemers was jarig en wij hebben de enige pub gevonden waar geen vrouwen rond een paal stonden te dansen. Een wonder, want onze guest house had ons naar een ‘red light district’ gestuurd. De hele avond lang dansten we op live muziek. Dat én het fijne contact met de muzikanten maakten deze avond onvergetelijk.”

Zefir: “De overnachting bij de nomadenfamilie zal mij bijblijven. Na een hele dag stappen, was dit voor iedereen een grensverleggend moment. We kwamen toe in een lemen huisje met enkele stallen en een binnenplaats dat nauwelijks groot genoeg was om te slapen. Het basiscomfort ontbrak, en toch vonden alle deelnemers het een positieve ervaring.”

Tom: “De laatste avond logeerden we op het strand van Ajaccio. Voor veel deelnemers was het de eerste keer dat ze onder de blote hemel sliepen. En dat vonden ze wel spannend. Niets is zaliger dan wakker worden en de zee een paar meters verder te mogen bewonderen.”

Els: “De wandeling in Penada-Gerês NP viel door het warme weer veel zwaarder uit dan verwacht. Iedereen wandelde op zijn eigen tempo. Toch wachtten de vlotte stappers altijd op de laatste wandelaars zodat we mooi samenbleven als groep. Toen we halverwege in een bergdorpje stopten, begon de plaatselijke harmonie spontaan voor ons te spelen en wij dansten uiteraard vrolijk mee! Een van de vrouwen van het dorp schudde ook haar benen los en had de tijd van haar leven. Ze stond er ook op om ons een dessert mee te geven. Alles verliep zo spontaan. Dit moment zal ik niet snel vergeten.”

Tim: “Het potje voetballen tussen twee activiteiten door was echt een topmoment. De Mexicaanse kinderen liepen op blote voeten achter de bal en wij deden mee met onze outdoor-schoenen en in trekkingbroek. Zweten geblazen dus, met kletsnatte T-shirts tot gevolg. Super ervaring door de brede glimlach op zowel de Mexicaanse als Belgische gezichten.”

Hilde: “Een heel avontuur was het ziekenhuisbezoek in Ayacucho in het holst van de nacht. Een van de deelnemers had een acute oogontsteking. Na lang rondrijden, de chauffeur wist het hospitaal niet zijn, kwamen we in een ietwat luguber ziekenhuis aan waar in de apotheek niets te verkrijgen was. Reizen is dus met momenten echt wel grenzen verleggen. Ik weet nu dat ik heel graag begeleid en heb voor mezelf een toffe manier van reizen ontdekt. Op naar mijn volgende reiservaring!”

dit artikel verscheen in De Karavaan van oktober 2015 - thema: toekomstdenkers