“Een inclusiereis met als bestemming het prachtige Thailand. Niet evident, maar wát een ervaring. Ik raad het iedereen aan! Je leert heel veel van elkaar. Iedereen heeft zijn behoeften en daar wordt zo goed mogelijk rekening mee gehouden. Je leert hoe je moet omgaan met anderen en je leert jezelf ook veel beter kennen.” – Laurent, deelnemer
“Als lid van de werkgroep inclusie bij Karavaan en vanuit mijn werksituatie ben ik heel betrokken bij de doelgroep. Omdat reizen in Thailand en Cambodja met een motorische beperking nog onbekend terrein was voor Karavaan en Joker, gingen Sabine (rolwagenafhankelijk) en ikzelf op prospectie. We probeerden zo veel mogelijk activiteiten aan te passen: zo deden we een minder intensieve jungletocht en legden we meer de nadruk op overleven in de jungle (vuur maken, eten koken…)” – Veerle, begeleidster
“Deze reis was een geweldige beleving voor mij. Mijn visuele beperking maakt dat niet alle activiteiten even toegankelijk zijn. De jungletocht compenseerde dit: ik beleefde de natuur van heel dichtbij met al mijn zintuigen.” – Georgia, deelneemster
“De Jokerreis naar Canada was mijn eerste groepsreis. Door mijn motorische beperking zijn stapreizen uitgesloten voor mij. Mijn uitdaging op reis lag dan ook in de fietstocht. Gelukkig had reisbegeleidster Claire de perfecte oplossing: een tandem. Een nieuwe fijne ervaring voor mij! Ik had het geluk in een fantastische groep terecht te komen. Niemand behandelde me anders en als er iets was, kon ik altijd wel bij iemand terecht. En alles was zó goed voorbereid! Ik wist vooraf welke activiteiten op het programma stonden, zodat ik goed kon inschatten wat wel of niet zou lukken.” – Sanne, deelneemster
“Toen ik vertelde dat ik met een groep jongeren met en zonder beperking naar Jordanië zou reizen, werd er door mijn omgeving eerst gefocust op het negatieve: ‘dat is onmogelijk’, ‘dat is niet evident’, ‘en die mensen zonder beperking kiezen hiervoor?!’. Dat stond in schril contrast met de reactie van de groep zelf. Iedereen die zich inschreef voor deze reis, kende zichzelf en was zelfverzekerd dat dit ging lukken! Gedurende heel de reis had ik een overwinningsgevoel. Zo van ‘goh, zie ons maar eens doen!’ Cliché of niet, maar toen we daar allemaal in het zand lagen, kijkend naar de Melkweg of drijvend in de Dode Zee, werden de beperkingen van ons allen onzichtbaar.” – Leen, begeleidster
“Af en toe wordt er van de reizigers verwacht dat ze eens een rolstoel duwen. Maar het is niet zo dat je de hele tijd assistentie biedt. Het is een fantastische ervaring, geen vrijwilligerswerk, maar echt samen op reis gaan. Kennis over fysieke beperkingen is absoluut niet nodig, de reizigers met een beperking zullen altijd melden in hoeverre je hen als medereiziger kan helpen. Zij kennen hun eigen kunnen natuurlijk het beste en helpen jou op die manier ook.” – Yana, deelnemer
“Het hoogtepunt van de reis was het bezoek aan het olifantenreservaat. Wat me opviel, is dat de Thaise mensen personen met een handicap niet anders behandelen dan mensen zonder. Ze proberen niet overdreven voorzichtig te doen, wat in onze westerse landen wel vaak het geval is.” – Leen, begeleidster
